Skip to main content
Scholen

Geslaagd of niet geslaagd?

Na een jaar zwoegen, leren, lezen, arceren, luisteren en concentreren, werd woensdag alles even teruggebracht tot een telefoontje. Geslaagd of niet geslaagd; dat was de enige vraag. In de mediatheek van het Kennemer College in Beverwijk zit docente Engels Joke van Kessel achter een bureau met voor zich een telefoon, een envelop die is volgeschreven met namen en telefoonnummers en een fikse stapel cijferlijsten. Vierentwintig leerlingen moet zij vandaag bellen. Leerlingen van klas V6D, waarvan zij de mentor is.

In 21 gevallen zal ze de brenger zijn van goed nieuws, driemaal zullen de woorden ’ niet geslaagd’ gaan vallen. Ze heeft besloten volslagen willekeurig te bellen. Voor de belronde is nog vergaderd. Het ging vooral over degenen die niet geslaagd zijn. Waarbij besproken werd of en hoe zij deze slechte tijding nog kunnen ombuigen met herkansingen.

 

In willekeurige huizen in Beverwijk zitten leerlingen met smart op haar telefoontje te wachten. De eerste die zij belt wacht goed nieuws: ,,Nou, ik mag je feliciteren, je bent geslaagd.’’ Na een korte stilte is er kennelijk enige bevestiging nodig: ,,Ja, natuurlijk ben je geslaagd.’’ Ze houdt de vaart er in, want ze weet dat er nagels op het punt staan definitief te sneuvelen. ,,Lars, gefeliciteerd, je bent geslaagd. En niet zomaar, maar cum laude.’’ De volgende is helaas niet geslaagd. ,,Het spijt mij heel erg je te moeten vertellen dat je niet geslaagd bent… Ik weet hoe hard je er voor gewerkt hebt. Je wordt morgenochtend op school verwacht om alles te bespreken.’’

Het volgende telefoontje is weer positief. ,,Hoi Britt, je bent geslaagd hoor…..Nou… niet huilen joh.’’

Terwijl ze belt wordt ze door hoofd mediathecaris Luuk Bodt voorzien van koffie. Af en toe is het gegil aan de andere kant van de lijn ook te horen door diegenen die niet een oor tegen de hoorn aandrukken. Zoals bij Maaike, terwijl Joke haar blijde mededeling nota bene aankondigt met de woorden: ,,Maaike, niet gaan gillen, maar je bent geslaagd.’’ Gelijk daarna houdt ze de telefoon lachend een stukje van haar oor. Als het weer stil is geworden: ,,Ik dacht wel dat je zou gaan gillen, haha.’’

Zo gaat het maar door, de een na de ander. Joke leeft oprecht mee. Is trots op Rugile, die pas zes jaar in Nederland woont en toch geslaagd is, en leeft mee met de drie die het (vooralsnog) niet gehaald hebben. Ze heeft respect voor de drie leerlingen die cum laude hun diploma behalen. Maar evenveel respect voor de leerlingen die het wat moeizamer afging. ,,Die hebben misschien zelfs harder gewerkt.’’

Bron: Dagblad Kennemerland